انواع کشمش

کشمش حاوی مواد مغذی بیشتری نسبت به اندازه کوچک آن است که نشان می‌دهد. هنگامی که انگور برای تولید کشمش کم آب می‌شود، مواد مغذی غلیظ‌تر می‌شود و یک مشت کشمش به یک میان وعده غنی از ویتامین های B، آهن و پتاسیم تبدیل می‌شود.

انواع مختلفی از کشمش با شکل، رنگ، اندازه و طعم متفاوت وجود دارد. در این مطلب قصد داریم انواع کشمش را به شما معرفی کنیم. پس فقط به خواندن ادامه دهید تا در مورد این میوه خشک فوق العاده بیشتر بدانید.

اکثر کشمش‌ها از انواع مختلف انگور مانند بدون هسته تامپسون، بدون هسته شعله، سلطان، مسقط و کورنت سیاه تهیه می‌شوند.

انواع کشمش چون کشمش سیاه؛ مویز؛ کشمش قرمز؛ کشمش سبز و کشمش طلایی وجود دارد.

هر یک از این انواع از انگورهای مختلف با رنگ‌ها و طعم‌های متفاوت تهیه می‌شود. در اینجا به شرح مختصری از این انواع می‌پردازیم:

کشمش سیاه

متداول‌ترین نوع کشمش را می‌توان از انگور با هر رنگ پوستی تهیه کرد که رنگ نهایی قهوه‌ای تا سیاه آن پس از خشک شدن به دست می آید. هر چه حرارت بیشتر و نور مستقیم خورشید بیشتر باشد، کشمش تیره‌تر و طعم آن کاراملی‌تر می‌شود.

کشمش سیاه جامبو، به طول 2.5 سانتی متر، گوشتی و جویدنی است و کشمش مونوککا که به خاطر نوع انگور آن نامگذاری شده است، کمی بزرگتر و شیرین‌تر از کشمش سیاه معمولی است.

کشمش مشکی معمولی نیز حدود 1.5 سانتیمتر طول دارد.

مویز

مویز، کشمش تیره با طعم تند و کامل در اندازه کوچک با قطر کمتر از 1 سانتیمتر است که تولید شده از یک نوع انگور باستانی که در بندر کورینث در یونان تجارت می‌شد عنوان خود را از گرفته است.

آنها به عنوان بیدانه زانت شناخته می‌شوند و در محصولات میوه خشک مخلوط می شوند. گاهی اوقات هم به عنوان «بیدانه سیاه» برچسب‌گذاری می‌شود.

 کشمش سلطانا

نام اصلی آن برگرفته از یک انگور سبز ترکی است که از آن رقم منحط شده است و اکنون بیشتر برای تهیه کشمش در سراسر جهان استفاده می‌شود.

امروزه، «سلطانا» در استرالیا و بریتانیا به کشمش قهوه‌ای تیره یا کهربایی متمایل به قرمز تولید شده از انگور بدون دانه تامپسون اطلاق می‌شود. همان محصول در ایالات متحده به سادگی «کشمش» نامیده می‌شود که از نظر اندازه مساوی یا تا حدودی مهمتر از کشمش سیاه بوده و معمولاً کمی ملایم‌تر است.

کشمش قرمز یا شعله‌ای

این کشمش خوشمزه از انگور پوست قرمز تهیه می‌شود. تفاوت زیادی بین رنگ یا اندازه نهایی آنها با کشمش سیاه وجود ندارد. همچنین به عنوان شعله شناخته می‌شود که از انگور قرمز بدون هسته شعله به دست می‌آ‌ید و بزرگ (1.5 سانتی متر)، چاق، قرمز تیره و فوق العاده شیرین و ترش است.

 کشمش سبز

این کشمش‌های سبز فوق العاده باریک، از 2 تا 3 سانتی متر طول دارند. آنها در سراسر خاورمیانه و آسیای مرکزی تولید و تولید می‌شوند. کمی متراکم و جویدنی، با ترشی ملایمی که یادآور انگور سبز است.

آنها معمولاً در شرایط محیطی با هوای خوب اما تاریک خشک می‌شوند که از رنگ یشم کم رنگ آنها محافظت می‌کند که امروزه گاهی اوقات توسط دی اکسید گوگرد بهبود می‌یابد.

 کشمش طلایی

این نوع کشمش مانند کشمش‌های طبیعی بدون دانه، از تامپسون یا انگورهای بدون دانه طلایی به دست می‌آیند اما برای جلوگیری از تاثیر تیره شدن نور خورشید در فر خشک می‌شوند.

برخی از کشمش های طلایی که به این عنوان به فروش می‌رسند، با گاز دی‌اکسیدگوگرد تصفیه شده‌اند تا در طول فرآیند خشک کردن تیره نشوند.  آنها میوه‌ای و تند هستند و نسبت به کشمش سیاه دارای ویژگی‌های طعم کاراملی یا تافی کمتری هستند.

کشمش در ایران

در ایران چند نوع کشمش  هم چون کشمش معمولی و بدون دانه چون پیکامی (طولانی)، عسکری و  ژله (خشک شده در آفتاب و ارگانیک)؛ بزرگتر، با دانه چون مویز، شیرازی، سیاه، سبزمال (مانند سبز)، شرابی و تیفی (کشمش بزرگ سبز) و کشمش کوچک و بدون دانه، طلایی و آفتاب خشک شده وجود دارد.

چگونه بهترین کشمش را انتخاب کنیم؟

هر ساله تعداد زیادی کیسه و جعبه کشمش موجود است. کشمش سیاه مانند کشمش مسقطی برای پخت تعطیلات ترجیح داده می‌شود و معمولاً فقط در زمستان و پاییز در دسترس است.

مویز فقط در سوپرمارکت‌های تخصصی و بزرگ یافت می‌شود. اگر به دنبال بهترین طعم تند هستید، باید کشمش سلطانا را امتحان کنید و در صورت نیاز به آنها می‌توانید از کشمش سبز استفاده کنید.

وقتی می خواهید کشمش را به صورت عمده بخرید، کشمش مرطوب و تمیز را انتخاب کنید و آن را از قفسه‌های بدون سرپوش نخرید.

منبع: ساینا‌ سفیر

درجه بندی ﮐﺸﻤﺶ و ﺗﻌﯿﯿﻦ درﺻﺪ دم دارﺑﻮدن آن ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از پردازش تصویر