ایده های بزرگ زیادی در فضای مجازی بویژه تارنماها، برای سال 2022 میلادی یافت می‌شود که ما در این سیاهه سعی کرده‌ایم ایده هایی که می‌توان در حوزه کشاورزی از آنها بهره گرفت را معرفی کرده و یا به زعم خود، ارتباطی بین این ایده‌ها و حوزه کشاورزی پیدا کنیم در ادامه در این سیاهه و سیاهه‌های بعدی، ایده‌ها مورد تعمیق قرار می‌گیرند.
شخص یا تجارتی که کالاها را در مقادیر نسبتاً کم برای استفاده یا مصرف به فروش می‌رساند را خرده‌فروش گویند در واقع، خرده‌فروش، کسب‌وکاری است که محصولاتی را از یک تولیدکننده یا عمده‌فروش می‌خرد و به کاربران نهایی یا مشتریان می‌فروشد.
به یک معنا، خرده فروش یک واسطه است که مشتریان از آن برای دریافت محصولات از تولیدکنندگان استفاده می‌کنند.
سیستم خرده فروشی برای همیشه برقرار بوده است چنانکه تولیدکنندگان کالاها و محصولات را طراحی و تولید می‌کنند اما به ندرت آنها را مستقیماً به مشتریان بازاریابی و می‌فروشند.
توانایی تولید کالا با توانایی فروش کالا به کاربران نهایی بسیار متفاوت است. به همین دلیل است که اکثر تولیدکنندگان به تولید پایبند هستند و خرده فروشان در بازاریابی، فروش، موجودی کالا و شناخت مشتریان خود متخصص هستند. آنها کالاها را به قیمت تمام شده از تولیدکنندگان خریداری می‌کنند و با قیمت خرده فروشی برای مصرف‌کنندگان عرضه می‌کنند.
قیمت خرده فروشی می‌تواند از 10 درصد تا 50 درصد بیشتر از هزینه تولیدکننده باشد که آن به عنوان هزینه بازاریابی و تبلیغات در نظر گرفته می‌شود.
قبل از شیوع بیماری همه‌گیرکووید، خرده‌فروشی برای یک تجربه خرید آنلاین آماده شده بود، خرده‌فروشان سعی داشتند از واقعیت افزوده(AR) برای کمک به مشتریان برای طراحی دیجیتالی مبلمان در خانه‌های خود استفاده کنند، چنانکه مشتریان می‌توانستند به‌دقت قضاوت کنند که آیا مبلمان انتخاب‌شده، اندازه و سبک مناسبی برای فضای آنها دارد یا خیر.
در فروشگاه‌های فیزیکی نیز واقعیت افزوده و واقعیت مجازی می‌تواند به صورت گسترده مورد استفاده قرار بگیرد، مشتریان می‌توانند اقلامی مانند کفش یا لباس را برای مشاهده اطلاعات اسکن کنند یا می‌توانند وارد دنیای واقعیت مجازی شوند تا مراحل مختلف زنجیره تامین نایک را تجربه کنند تا بدانند اقلام چگونه و کجا ساخته می‌شوند.
یا به عنوان مثال دیگر، مشتریان Warby Parker می‌توانند از واقعیت افزوده برای امتحان عینک از خانه‌شان استفاده کنند تا بتوانند فریم‌های عالی را انتخاب کنند.
یا خرده‌فروش‌های ساعت‌های لوکس WatchBox از واقعیت افزوده استفاده می‌کنند تا به مشتریان این امکان را ایجاد کنند تا اندازه‌های مختلف ساعت را امتحان و ساعت‌های عالی را انتخاب کنند و مطمئن شوند که روی مچ دستشان عالی به نظر می‌رسد یا نه.
برخی از خرده‌فروشان تمام تلاش خود را برای برآوردن خواسته‌های مشتریان انجام می‌دهند و این شامل شخصی‌سازی محصولات آنها نیز می‌شود. یک پیکربندی محصول سه بعدی به خریداران امکان می‌دهد ساخت محصول خود را انتخاب کنند و از طریق گزینه‌های تعاملی مختلف در برنامه، طراحی و عملکرد آن را ببینند.
یک مشتری می‌تواند سعی کند قبل از امتحان کردن یک مبلمان در داخل واقعیت مجازی، آن را در زندگی واقعی امتحان کند.
برای فعال کردن این برنامه‌ها، برندهای خرده‌فروش باید محتوا و برنامه‌های کاربردی واقعیت مجازی را خودشان ایجاد کنند. محتوایی مانند ویدیوهای سه بعدی، طرح‌های محصولات سه بعدی و کلیپ های صوتی فراگیر ابتدا باید توسط برند ایجاد شود و سپس در یک برنامه واقعیت مجازی که با هدست کار می‌کند، گنجانده شود.
برندها باید مسئله توزیع محتوای واقعیت مجازی (VR) را نیز در نظر بگیرند. ایجاد یک کیوسک با قابلیت واقعیت مجازی در فروشگاه‌های خرده‌فروشی فیزیکی یکی از گزینه‌هایی است که به بازدیدکنندگان فروشگاه اجازه می‌دهد تا محصولات را در واقعیت مجازی قبل از تصمیم‌گیری برای خرید تجربه کنند و شانس خرید و همچنین ارزش محصولات خریداری شده را افزایش دهند.
مشتریان اغلب در امتحان لباس‌هایی که توسط دیگران به دلایل بهداشتی پوشیده شده‌اند تردید دارند و در پی همه‌گیری کووید، این موضوع به یک مسئله مهم تبدیل شده است.
خرید پوشاک بدون آزمایش در واقع می‌تواند حجم بازگشت و بازپرداخت را افزایش دهد و فشار بیشتری را بر سیستم‌های لجستیک خرده فروش وارد کند.
در محیط واقعیت مجازی، مشتریان می‌توانند پوشاک را از فروشگاه‌ها، مارک‌ها و قیمت‌های مختلف انتخاب و به راحتی آنها را امتحان کنند.
متاورس همچنین می‌تواند بازارهای جدیدی را باز کند زیرا مشتریان از سراسر جهان می‌توانند مارک‌ها و محصولات آنها را بدون هیچ گونه محدودیت جغرافیایی کشف کنند.
تفاوت واقعیت افزوده و واقعیت مجازی
واقعیت افزوده (AR) با افزودن عناصر دیجیتال به نمای زنده، اغلب با استفاده از دوربین گوشی هوشمند، محیط اطراف را تقویت می‌کند و واقعیت مجازی (VR) یک تجربه‌ی کاملا فراگیر است که یک محیط واقعی را با یک محیط شبیه سازی شده جایگزین می‌کند.
هر دو فناوری، دنیای مجازی و دنیای واقعی را با جلوه‌های بصری سه‌بعدی پیشرفته‌تر گرد هم می‌آورند و جزو ایده های بزرگ به شمار می آیند اما تفاوت‌های قابل توجهی میان این دو وجود دارد؟
- تقریباً هر شخصی که یک گوشی هوشمند دارد می‌تواند به واقعیت افزوده دسترسی داشته باشد، واقعیت افزوده صرفاً به تجربه زندگی واقعی کاربر اضافه می‌کند.
- واقعیت مجازی با تولید یک شبیه‌سازی کاملاً کامپیوتری از یک دنیای جایگزین، همین مؤلفه‌ها را به سطح دیگری می‌برد. این شبیه‌سازی‌های غوطه‌ور می‌توانند تقریباً هر تصویر یا مکان قابل تصوری را برای فرد با استفاده از تجهیزات ویژه مانند رایانه، سنسور، هدست و دستکش ایجاد کنند.
- تمایز بین VR و AR به دستگاه های مورد نیاز آنها و خود تجربه باز می‌گردد.
- واقعیت افزوده از تنظیمات دنیای واقعی استفاده می‌کند در حالی که واقعیت مجازی،کاملا مجازی است.
- کاربران AR می‌توانند حضور خود را در دنیای واقعی کنترل کنند، کاربران VR توسط سیستم کنترل می شوند.
- واقعیت مجازی به یک دستگاه هدست نیاز دارد، اما واقعیت افزوده با گوشی هوشمند قابل دسترسی است.
- واقعیت افزوده، دنیای مجازی و هم دنیای واقعی را بهبود می‌بخشد در حالی که VR فقط یک واقعیت خیالی را تقویت می‌کند.
کارکرد واقعیت افزوده و مجازی در حوزه کشاورزی
آموزش کشاورزی
برای راه‌اندازی یک مزرعه در مقیاس کوچک، حداقل به 5 نفر نیاز است و هر چه مزرعه بزرگتر باشد، افراد بیشتری درگیر می‌شوند. با فناوری‌های نوآورانه مزرعه، کارکنان به آموزش پیچیده نیاز دارند.
آموزش مجازی از قبل یک واقعیت است و این امکان را می‌دهد که آموزش با هزینه کمتری انجام شود.
تجهیزات مدرن ارزان نیستند و از آنجایی که کارگران غیرماهر ممکن است باعث اختلال در عملکرد یا آسیب شوند، آموزش مجازی به شما امکان می‌دهد از چنین موقعیت‌هایی اجتناب کنید.
آموزش مجازی یک محیط کاری واقعی را بازسازی می‌کند. یک کارگر مزرعه می‌تواند فعالیت‌های مزرعه‌داری را انجام دهد و با کسب امتیاز، صلاحیتش مورد ارزیابی قرار گیرد.
امروزه یادگیری ماشینی یک روند است. ما با سیستم هایی کار می‌کنیم که خودشان در حال یادگیری هستند. یک شبیه ساز مزرعه بزرگ به نام Pure Farming وجود دارد که برای Playstation VR توسعه یافته است و سونی روی آن سرمایه‌گذاری می‌کند. به همین ترتیب، شبیه‌سازهای مزرعه برای تلفن‌های همراه در حال توسعه هستند. چنانکه اتحادیه‌های کشاورزان در ایالات متحده در این بازی ها به عنوان یک ابزار یادگیری سرمایه‌گذاری می‌کنند.
رونق در این زمینه و تقاضای زیادی برای تبلیغات از سوی تولیدکنندگان ماشین‌آلات کشاورزی وجود دارد. شبیه ساز کشاورزی در شرف ایجاد دنیایی موازی از مزارع هستند.
یکی از بخش‌های اساسی کشاورزی، فرآوری و صنایع تبدیلی است، با آموزش فرآوری و بهره‌مندی از واقعیت افزوده و مجازی می‌توان این بخش را قوت بخشید و باعث ایجاد ارزش افزوده شد.
کنترل آفات و بیماری‌‌ها
با استفاده از واقعیت مجازی یک نظرسنجی از تعیین کیفیت خاک، برداشت محصولات مناسب و استفاده مؤثر از پتانسیل خاک برای تولید محصول برای کشاورزان انجام می‌گیرد، سنسورهایی در مزرعه نصب می‌شوند و محصول را اسکن می‌کنند.
یک متخصص کشاورزی فقط باید یک تبلت یا گوشی هوشمند به گیاه بیاورد و اطلاعاتی در مورد آب‌و‌هوا، دما، سلامت گیاه، نیاز به کود و تاریخ برداشت دریافت کند.
برخی از گوشی‌های هوشمند دارای دو دوربین هستند که یکی از آنها، تصاویر حرارتی را ارسال می‌کند و دیگری حجمی است. سنسورهایی که اطلاعات را به دوربین منتقل می‌کنند در زمین نصب می‌شوند. دوربین داده‌ها را می‌خواند و پنجره‌های پاپ آپ را روی صفحه نمایش می‌دهد.
یک مزرعه هیدروپونیک به نام پروژه ایزابل در سانفرانسیسکو با 177 هکتار توسط برنامه تلفن همراه مدیریت می‌شود.
حوزه گردشگری
بهره‌مندی از واقعیت افزوده و مجازی در کنار تورهای آنلاین و حضوری گردشگری کشاوری، می‌تواند فضای جدیدی برای توسعه‌ی کسب‌و‌کارهای کشاورزی ایجاد کند.
تصور کنید با دیدن عکس‌هایی از یک مزرعه و استفاده از واقعیت افزوده، تصاویر سه بعدی و ارتقاء یافته‌ای از مزرعه دریافت می‌کنید و یا با استفاده از واقعیت مجازی، محیط شبیه‌سازی‌شده از یک مزرعه گردشگری کشاورزی را تجربه کنید.
