کنیا برای افزایش تولید مواد غذایی و کاهش هزینه‌های زندگی و ایجاد امنیت غذایی، سرمایه‌گذاری گسترده‌ای در کشاورزی انجام می‌دهد.
به گزارش شین‌هوا، دولت کنیا قصد دارد سدهای زیادی را برای کمک به قرار دادن 3 میلیون جریب (حدود 1.21 میلیون هکتار) زمین زیر آبیاری بسازد تا به اتکای بیش از حد به کشاورزی دیم پایان دهد.
همچنین استخدام فوری 2700 جنگلبان و 600 افسر جنگل برای افزایش پوشش جنگلی کنیا به بیش از 30 درصد تا سال 2032 در برنامه کار دولت کنیا قرار دارد. کنیا در حال حاضر با خشکسالی شدیدی مواجه است که بدترین خشکسالی در 40 سال اخیر به دلیل کاهش بارندگی در سه سال اخیر است.
5.2 میلیون کیلومتر مربع از 59.2 میلیون کیلومتر مربع کنیا زیر پوشش جنگلی قرار دارد و54 میلیون هکتار در معرض فرسایش و از دست دادن تنوع زیستی است در واقع، بیش از 80 درصد آن در اراضی خشک و نیمه خشک قرار دارد.
به گفته‌ی اداره ملی مدیریت خشکسالی این کشور، تعداد افرادی که در کنیا به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند در حال حاضر به 4.35 میلیون نفر رسیده است.
افزایش تکثیر بذر از جمله راه تقویت کشاورزی در کنیا است اما آبیاری، راه حل نهایی برای تضمین امنیت غذایی این کشور عنوان شده است از این رو، دولت کنیا به دنبال مشارکت عمومی و خصوصی برای ساخت هرچه بیشتر سدها است.
همچنین وزیران کشاورزی آفریقا، بازنگری اساسی در سیاست‌های کشاورزی موجود همراه با سرمایه‌گذاری هوشمند، تحقیق و پذیرش فناوری را کلیدی برای پایان دادن به بحران گرسنگی در منطقه شاخ آفریقا مطرح کرده‌اند.
به نظر «ابوبکر عمر البوشرا»، وزیر کشاورزی و جنگل سودان، برآوردن تقاضای فزاینده برای غذا در منطقه مستعد خشکسالی شاخ آفریقا، مستلزم اصلاحات سیاسی، بودجه قوی و اتخاذ محصولات بهبود یافته است.
چنانکه مکانیزاسیون کشاورزی از طریق آبیاری، پذیرش بذر گواهی شده، استفاده از کود و فناوری‌های مدرن ذخیره‌سازی پس از برداشت، امنیت غذایی و تغذیه‌ای را در منطقه تقویت می‌کند.
در این نشست، خاطرنشان شد که شوک‌های اقلیمی، درگیری‌های داخلی، تهاجم ملخ‌های صحرا و بحران اوکراین باعث تشدید گرسنگی و سوء تغذیه در منطقه می‌شود که به ضرر رشد و ثبات بلندمدت است.
راه‌حل بلندمدت برای بحران گرسنگی در منطقه شاخ آفریقا به سرمایه‌گذاری در زمینه هشدار اولیه، تحقیقات مشترک، اشتراک دانش و تغییر به سمت کشاورزی مقاوم در برابر آب‌و‌هوا، بستگی دارد.
سرمایه‌گذاری در سیستم‌های غذایی انعطاف پذیر از مواردی است که می‌تواند در مقابله با خشکسالی به این کشورها کمک کند، البته کشورهای منطقه باید از سرمایه‌گذاری، تحقیق و آموزش بخش خصوصی برای اصلاح سیستم‌های کشاورزی در مواجهه با تهدیدات آب‌و‌هوایی و ناشی از انسان استفاده کنند.
