فرایندهایی جهت تولید مواد غذایی جایگزین برای محافظت از تأمین مواد غذایی و امنیت در برابر تهدیدات تغییرات آبوهوایی باید اتخاذ شوند. چراکه تولید غذای سنتی قادر به همراهی با تغییرات آبوهوایی و پیشامدها نیست.
سیستم‌های غذایی فعلی در معرض خطرات زیادی از جمله سیل، یخبندان، خشکسالی ، عوامل بیماری زا و انگلی هستند. اتکا به فرآیندهای تولید مواد غذایی مانند کشاورزی متداول و سیستم‌های زنجیره‌ی تامین، خطرناک است زیرا آنها در معرض عوامل خطرناکی فراتر از کنترل انسان قرار دارند. همه‌گیری ویروس کرونا، این آسیب‌پذیری را برجسته کرده و تغییرات آبوهوایی در حال تشدید تهدیدهای خطرناک است.
براساس پژوهش‌ها، مواردی چون کشاورزی در محیط‌های بسته و کنترل شده، گلخانه‌های پرورش حشرات و میکرو جلبکی و دستگاه‌هایی که برای رشد میکروارگانیسم‌ها از نور استفاده می‌کنند همه برای پاسخ به این تهدیدها است.
سیستم‌های پیشرفته و کنترل شده محیط برای تولید غذاهای جدید باید در سیستم غذایی امروزی ادغام شوند تا آسیب‌پذیری در برابر تغییرات محیطی، آفات و بیماری‌ها کاهش یابد.
در واقع تغذیه جهانی با تولید محصولات غذایی مانند اسپیرولینا، کلرلا، لارو حشرات، مایکروپروتئین‌ها و ریزجلبک‌ها به دنبال مواد غذایی جایگزین است، این غذاها مقوی بوده و از مشتقات پایدارتر غذاهای سنتی گیاهی و حیوانی به شمار می‌آیند و می‌توان آنها را در سامانه‌های فشرده مدولار مناسب محیط‌های شهری و ساکنان مناطق دورافتاده پرورش داد.
البته موادی چون جلبک‌های تک‌سلولی می‌توانند رژیم‌های غذایی سالم و مقاوم در برابر خطر را ایجاد کنند. این‌ها مواد غذایی سنتی نیستند، بنابراین صنعت تولید مواد غذایی می‌تواند از آنها در تولید مواد غذایی استفاده کند نه اینکه از مردم بخواهد آنها را کامل بخورند.
مواد گیاهی – سویا، گندم، نخود و غیره و جایگزین‌های گیاهی برای محصولات حیوانی شیر و گوشت در بسیاری از فرهنگ‌ها سابقه طولانی دارند.
در سال‌های اخیر، محبوبیت آنها افزایش یافته است زیرا مصرف‌کنندگان شروع به پذیرش آنها از طریق انتخاب شخصی کرده‌اند.
یشرفت‌های علم و فناوری به این معناست که این غذاهای گیاهی اکنون بیشتر می‌توانند محصولات حیوانی را تقلید کنند، اما چالش‌هایی که صنعت در طول رشد با آن مواجه است چیست؟
در حال حاضر چندین محصول جایگزین گیاهی در بازار وجود دارد که برخی از آنها به برندهای مطرح تبدیل شده‌اند.
این افراد انعطاف ذیر (گیاه خواران گاه به گاه) را علاوه بر بازار سنتی گیاهخواری/وگان، هدف قرار می‌دهند و در خرده‌فروشی و مهمان‌نوازی، از جمله صنعت فست فود، پذیرفته شده‌اند.
چالش اصلی این صنعت این است که چگونه خواسته‌های مصرف‌کننده را برای حداقل پردازش، طعم و بافت برآورده کند، در حالی که جایگزین‌های گوشتی متناسب با دستورالعمل‌های رژیم غذایی درست می‌کند.
پیش‌بینی می‌شود که بازار جایگزین‌های گوشت گیاهی رشد سالانه 7 درصدی را نشان دهد و به نزدیک به 6.5 میلیارد دلار در سال 2023 برسد، در حالی که بازار جهانی جایگزین‌های لبنی تا سال 2025 به 37.5 میلیارد دلار خواهد رسید.
با توجه به طعم، قیمت و راحتی، در حالی که با محصولات حیوانی از نظر تغذیه، ایمنی، معیارهای کشاورزی و انطباق با مقررات مطابقت دارند، آنها جایگزین تولید غذاهای سنتی حیوانی خواهند شد.
