مدیران شرکت‌های گوشت کشت شده خوش‌بین هستند که گوشتی که در خمره‌های فولادی بزرگ رشد می‌کند می‌تواند ظرف چند ماه در منوی غذا قرار بگیرد.
گوشت کشت شده از نمونه کوچکی از سلول‌های جمع‌آوری‌شده از دام به دست می‌آید که سپس با مواد مغذی تغذیه می‌شود، در ظروف فولادی عظیمی به نام بیوراکتور رشد می‌کند و به چیزی تبدیل می‌شود که به نظر می‌رسد و طعمی شبیه یک برش گوشت واقعی دارد.
به گزارش دیلی‌صباح، تنها یک کشور، سنگاپور، تا کنون این محصول را برای خرده فروشی تایید کرده است. اما ایالات متحده آماده پیروی است. سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) در ماه نوامبر اعلام کرد که یک محصول گوشتی کشت شده – سینه مرغی که توسط شرکت UPSIDE Foods مستقر در کالیفرنیا رشد می‌کند، برای مصرف انسان بی‌خطر است.
مدیران این شرکت به رویترز گفتند که UPSIDE اکنون امیدوار است محصول خود را تا سال 2023 به رستوران‌ها و تا سال 2028 به فروشگاه‌های مواد غذایی بیاورد.
هرچند که این شرکت باید توسط خدمات بازرسی و ایمنی مواد غذایی وزارت کشاورزی ایالات متحده بازرسی و علامت آژانس روی برچسب‌های آن دریافت شود.
با این روش، گوشت در اتاق‌هایی برداشت و فرآوری می‌شود که اوما والتی، مدیر اجرایی آن را «خانه بدون سلاخی» می‌نامد، جایی که مورد بازرسی و آزمایش قرار می‌گیرد.
در بازدید خبرنگاران رویترز از این شرکت، نمونه‌ای از مرغ کشت‌شده پذیرایی شد. طعم آن درست مانند مرغ معمولی پخته شده بود، اگرچه تا حدودی نازک‌تر بود و در حالت، خام رنگ برنزه‌تری داشت.
والتی به رویترز گفت که UPSIDE قبل از دریافت چراغ سبز آژانس در ماه نوامبر به مدت چهار سال با FDA کار کرده بود. به گفته مدیران، بزرگ‌ترین چالشی که شرکت‌ها با آن روبرو هستند، رشد زنجیره تامین نوپا برای ترکیب مواد مغذی برای تغذیه سلول‌ها و بیوراکتورهای عظیم مورد نیاز برای تولید مقادیر زیادی گوشت کشت‌شده است.
در حال حاضر، تولید محدود است. به گفته مؤسسه گوشت آمریکای شمالی، یک گروه لابی صنعت گوشت، تأسیسات UPSIDE ظرفیت تولید 400000 پوند گوشت در سال را دارد که بخش کوچکی از 106 میلیارد پوند گوشت و مرغ معمولی تولید شده در ایالات متحده در سال 2021 است.
بر اساس داده‌های جمع‌آوری‌شده، بخش گوشت کشت‌شده تاکنون نزدیک به ۲ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری در سطح جهان جذب کرده است هرچند که صدها میلیون دلار هزینه لازم است تا بیوراکتورهایی با اندازه مورد نیاز برای تولید گوشت آن در مقیاس ساخته شود.
سرمایه گذاری در این صنعت تاکنون توسط شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر و شرکت های بزرگ مواد غذایی مانند JBS SA، Tyson Foods Inc و Archer-Daniels-Midland Co هدایت شده است.
برخی از شرکت‌ها حتی قبل از اینکه محصولاتشان توسط رگولاتورها تأیید شود، تولید ایالات متحده را افزایش می‌دهند.
نیکول جانسون هافمن، مدیر اجرایی شرکت بلیور میتس در نظر دارد کارخانه‌ای در کارولینای شمالی بسازد که قرار است در اوایل سال 2024 راه اندازی شود و می‌تواند سالانه 22 میلیون پوند گوشت تولید کند. همچنین شرکت گود‌میت قصد دارد تولید خود را در کالیفرنیا و سنگاپور به 30 میلیون پوند در سال افزایش دهد.
شرکت‌های گوشت پرورشی قصد دارند به مصرف‌کنندگان اعلام کنند که محصول آنها سبزتر و اخلاقی‌تر از دام‌های معمولی است، در حالی که تلاش می‌کنند بر بیزاری از محصول خود در میان برخی از خریداران غلبه کنند.
به عنوان مثال، محصول آنها شامل کشتار حیوانات نمی‌شود که شرکت‌ها امیدوارند این محصول را برای افرادی که به دلایل اخلاقی از گوشت اجتناب می‌کنند جذاب کند. مدیران شرکت به رویترز گفتند که حیوانات در فرآیند جمع آوری سلول آسیبی نبینند.
نکته دیگر این است که پرورش گوشت در ظرف فولادی به جای کشت در مزرعه می‌تواند اثرات زیست‌محیطی دام‌ها را کاهش دهد که مسئول 14.5 درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای جهان از طریق تولید خوراک، جنگل‌زدایی، مدیریت کود و تخمیر روده‌ای – آروغ‌های حیوانی – هستند.
در یک مطالعه در سال 2022 که در مجله روانشناسی محیطی منتشر شد، 35٪ از گوشت خواران و 55٪ از گیاهخواران از امتحان گوشت پرورشی منزجر می‌شوند.
برخی از مردم ممکن است این نوع گوشت را «غیرطبیعی» بدانند و حتی قبل از امتحان کردن، نگرش منفی نسبت به آن داشته باشند.
