طبق بررسی ها و مطالعات انجام شده مشخص شده است که پدیده نوسان ده ساله اقیانوس آرام، بر الگوهای دما تاثیر گذاشته و با تغییرات پوشش چمن ارتباط داشته است.
علف‌های چند ساله از نظر اقتصادی و بیولوژیکی در منطقه جنوب غربی ایالات متحده مهم هستند، اما فراوانی این گیاهان می‌تواند به طور چشمگیری در طول زمان تغییر کند.
به گزارش وزارت کشاورزی آمریکا، این نگرانی وجود دارد که کاهش علف‌ها در حال رایج‌تر شدن است. دانشمندان در آزمایشگاه تحقیقاتی ارتش و محدوده آزمایشی Jornada ARS در N.M از 100 سال اندازه‌گیری رشد علف چند ساله از سایت تحقیقات بلندمدت آگرواکوسیستم خود برای شناسایی چگونگی کنترل آب و هوا بر تغییرات ناگهانی پوشش چمن استفاده کردند.
مجموعه داده‌های بلندمدت، که به سال 1915 برمی‌گردد، اخیراً برای ساخت مدل‌هایی برای درک همبستگی بین مقیاس‌های زمانی متعدد نوسانات آب و هوا و پویایی پوشش چمن، تخریب زمین و بازسازی زمین مورد استفاده قرار گرفتند.
آن‌ها می گویند ما سال‌ها پویایی چمن را در ارتباط با محرک‌های اقلیمی مانند نوسان ال نینو-جنوبی، نوسان اقیانوس اطلس شمالی، و شاخص نوسان ده‌گانه اقیانوس آرام مدل‌سازی کردیم. دریافتیم که تغییرات پوشش چمن چند ساله در طول قرن بیستم ارتباط نزدیکی با شاخص نوسان ده ساله اقیانوس آرام دارد.
نوسان ده ساله اقیانوس آرام (PDO) پدیده‌ای است که در آن نوساناتی در اقیانوس و جو وجود دارد که بر الگوهای دما و بارش در منطقه تأثیر می‌گذارد. این شاخص از دو مرحله – مثبت و منفی – عبور می‌کند که هر کدام حدود 20 تا 30 سال طول می‌کشد.
طبق این مدل، علف‌ها در فاز PDO مثبت به خوبی عمل می‌کنند و فرصت‌هایی برای افزایش پوشش چمن ممکن است با بازگشت فاز PDO مثبت در سال‌های آینده رخ دهد.
مشاهدات اخیر، با این حال، نشان می‌دهد که تخریب زمین، از جمله تجاوز به بوته‌ها و فرسایش خاک مرتبط یا افزایش دما، ممکن است از افزایش مورد انتظار در پوشش چمن با PDO جلوگیری کند.
تیم دانشمندان امیدوار است که مدیران زمین بتوانند از پیش‌بینی‌های این مدل‌ها برای اقدامات بازیابی زمانی استفاده کنند تا با فاز مثبت PDO همزمان شود.
«براندون بستل مایر»، سرپرست تحقیقات، گفت: «مرحله مثبت PDO بعدی ممکن است بهترین فرصت برای سرمایه‌گذاری در شیوه‌های احیا، مانند حذف بوته‌ها یا کنترل فرسایش باشد .»
