بادام زمینی، محصولی است که در فرایند فرآوری آن چه به صورت آجیلی و چه به صورت کره و سایر فرآورده‌ها، مقدار انبوهی پوست جداشده از مغز تولید می‌کند.
براساس گزارش وزارت کشاورزی ایالات متحده آمریکا، بادام زمینی، 65 درصد از کل مصرف آجیل در ایالات متحده را تشکیل می‌دهد چنان‌که به ازای هر نفر، سه‌و نیم کیلوگرم در سال مصرف می‌شود.
با این شرایط، تخمین زده می‌شود که 40 تا 70 میلیون پوند (هر پوند تقریبا نیم کیلوگرم است.) پوست بادام زمینی تولید می‌شود، از این رو «اوندولا تومر»، یک پژوهشگر حوزه کشاورزی در کارولینای شمالی، ایده‌هایی دارد.
مطالعات او در واحد تحقیقات کیفیت و مدیریت علم مواد غذایی، طیف وسیعی از کاربردهای غذا و خوراک دام را نشان می‌دهد که به طور بالقوه می‌تواند درها را به بازارهای جدید و با ارزش افزوده برای پوست بادام‌زمینی باز کند.
تومر به جای دفن آنها به عنوان زباله، پتانسیل تغذیه‌ای استفاده نشده‌ای را در پوست‌های نازک کاغذی می بیند که مملو از پروتئین، کربوهیدرات، چربی، فیبر و مواد معدنی و ویتامین هستند.
پوست بادام زمینی همچنین حاوی ترکیبات زیست فعال از جمله آنتی‌اکسیدان‌هایی است که به خنثی کردن مولکول‌های آسیب‌رسان به سلول در بدن به نام رادیکال‌های آزاد کمک می‌کند. برخی از آنها در واقع دارای سطوح فعالیت آنتی‌اکسیدانی برابر با چای سبز، پوست انگور و سایر منابع هستند.
در زمینه خوراک دام، تومر و همکارانش در حال بررسی مزایای افزودن پوست بادام زمینی به رژیم غذایی طیور هستند. با این حال، پوست بادام زمینی حاوی تانن است که می‌تواند هضم پروتئین از خوراک را کاهش دهد.
محققان ارزیابی سطوح پایین (چهار درصد) پوست بادام زمینی را با هدف تعیین مقدار بهینه‌ای که می‌توان اضافه کرد، آغاز کرده‌اند، محققان با آگاهی از حساسیت‌های بادام زمینی در برخی از مصرف‌کنندگان، وجود پروتئین‌های بادام زمینی حساسیت‌زا را در نمونه‌های تخم مرغ و گوشت تولید شده از پرندگان تغذیه شده با رژیم‌های غذایی حاوی بادام زمینی نیز بررسی کردند، با این حال، هیچ اثری از آلرژن‌های بادام زمینی شناسایی نشده است.
در زمینه مواد غذایی کاربردی، پژوهشگران در حال مقایسه غلظت ترکیبات زیست‌فعال در پوست بادام زمینی با رنگ‌های مختلف هستند که از قرمز، قهوه‌ای مایل به زرد تا سفید، سیاه و رنگارنگ متغیر است.
تومر می‌گوید که بررسی شیمی مواد غذایی و خواص پوست بادام‌زمینی، گامی کلیدی در جهت یافتن بهترین روش استفاده از آن است که مزایای بالقوه‌ای برای تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان دارد.
به طور گسترده‌تر، تلاش‌های تومر برای بهبود بهره‌وری، پردازش، کیفیت محصول برای مصرف‌کننده نهایی و ارزش غذایی نه تنها بادام‌زمینی، بلکه محصولات خیار، سیب‌زمینی شیرین، فلفل و کلم همراه است.
