برخی از کشاورزان کدو تنبل در ایالات متحده آمریکا باور دارند که به دلیل تغییرات آبوهوایی و هزینه‌های مارپیچی، کشاورزی آینده ندارد.
به گزارش یورونیوز، آلن مازوتی، کشاورز کدو تنبل از کلرادو، می گوید: «پس از من آینده‌ای وجود ندارد.»
برخی از کشاورزان در سال جاری، 20 درصد یا بیشتر از عملکرد پیش بینی شده خود را از دست داده‌اند.
محصول از بین رفته یادآور چالش‌های آبی بود که کشاورزی در سراسر جنوب غرب و غرب این کشور را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
کشاورزانی که به آبیاری متکی هستند مجبور به انتخاب هستند، بر اساس تخصیص آب و هزینه برق برای پمپاژ آن از زمین، در مورد اینکه کدام هکتارها را بکارند و کدام محصولات را می توانند برای گذراندن تابستان‌های گرمتر و خشک تر انتخاب کنند.
آیا کدو تنبل تحمل به خشکی دارد؟
کدو تنبل می‌تواند تا حدودی در هوای گرم و خشک زنده بماند. اما گرمای تابستان امسال که رکوردهای جهانی را شکست و دمای بیش از 38 درجه سانتیگراد را به مزارع در سراسر ایالات متحده رساند، بسیار زیاد بود.
«مارک کارول»، یکی از نمایندگان تگزاس A&M برای فلوید کانتی، که او آن را «پایتخت کدو تنبل» ایالت می‌نامد، می‌گوید: «این یکی از بدترین سال‌هایی است که در چند سال گذشته داشته‌ایم.»
نه تنها آب و هوای گرم و خشک از آنچه آبیاری می‌توانست جبران کند، پیشی می‌گیرد، بلکه کدو تنبل برای برداشت به هوای خنک‌تری نیز نیاز دارد، در غیر این صورت در طول فرآیند حمل و نقل شروع به تجزیه شدن می‌کند و گاهی حتی قبل از رسیدن به فروشگاه‌ها تجزیه می‌شود.
علاوه بر این، هزینه آبیاری با کاهش سطح آب زیرزمینی بیشتر می‌شود که باعث می‌شود قبض‌های انرژی برخی کشاورزان به هزاران دلار در ماه پمپاژ برسد.
هزینه‌های نیروی کار و تورم نیز حاشیه‌ها را کاهش می‌دهند و به توانایی کشاورزان برای سود بردن از آنچه به مراکز باغ و تکه های کدو تنبل می فروشند ضربه می‌زند.
کمبود آب چگونه بر کشاورزان آمریکایی تأثیر می‌گذارد؟
یک کشاورز به نام «مازوتی» می‌تواند کوه های راکی را در حدود 50 کیلومتری غرب تکه کدو تنبل خود در شمال شرقی کلرادو در یک روز صاف ببیند.
زمستان گذشته برف فراوان بود، اما یک فصل بارش برف بیش از حد متوسط برای پر کردن مخزن رو به کاهشی که او برای آبیاری کدوهایش به آن تکیه می‌کند کافی نبود.
او در بهار امسال خبر دریافت کرد که آب تحویل او تقریباً نصف مقدار آب فصل قبل خواهد بود، بنابراین او فقط نیمی از محصول کدو تنبل معمولی خود را کاشت.
سپس باران‌های شدید در ماه‌های مه و ژوئن آب فراوانی را به ارمغان آورد و مزارع را به گل آلود تبدیل کرد و از هر گونه کاشت اضافی جلوگیری کرد.
«استیون نس» که لوبیا چیتی و کدو تنبل در مرکز نیومکزیکو پرورش می‌دهد، می‌گوید که افزایش هزینه آبیاری با کاهش آب‌های زیرزمینی مشکلی برای کشاورزان این منطقه است.
این می تواند نشان دهد که کشاورزان چه چیزی را برای کشت انتخاب می‌کنند، زیرا اگر ذرت و کدو تنبل تقریباً به همان میزان آب مصرف کنند، ممکن است در هر هکتار پول بیشتری برای فروش کدو تنبل دریافت کنند.»
هزینه‌های نیروی کار بر مبارزات کشاورزان می افزاید
مازوتی می‌گوید که بدون آب کافی، «ممکن است کشاورزی نکنید» – اما با این وجود، او کار را مشکل بزرگ‌تر می‌داند. کشاورزان در کلرادو برای مدت طولانی با کاهش آب دست و پنجه نرم می‌کنند و به آن عادت کرده‌اند.
با این حال، کدو تنبل را نمی توان مانند ذرت با ماشین برداشت کرد، بنابراین به افراد زیادی نیاز دارند تا تشخیص دهند که کدوها رسیده‌اند یا نه؟
او کارگران مهمان را از طریق برنامه H-2A (استخدام موقت کارگران خارجی در کشاورزی) استخدام می‌کند، اما کلرادو اخیرا قانونی وضع کرد که تضمین می‌کند کارگران مزرعه اضافه کاری دریافت می‌کنند – چیزی که اکثر ایالت‌ها به آن نیاز ندارند.
این امر حفظ قیمت‌های رقابتی را با مکان‌هایی که کارگران دستمزد کمتری دریافت می‌کنند، دشوار می‌سازد و هزینه‌های فزاینده آبیاری و آذوقه‌ها روی آن‌ها قرار می‌گیرد و چیزی را ایجاد می‌کند که مازوتی آن را «بدون برد» می‌نامد.
